Cinler efsane degildir

CİNLER HURAFE VEYA EFSANEVİ ŞEYLER DEĞİL GERÇEKTİR: Cinler hakkında Kur'an ve Sünnet'te bir çok delil vardır; Kur'an'da ki Delillerden Bazıları... Bir zaman, cinlerden bir topluluğu Kur'an dinlemek üzere sana yönlendirmiştik. (Ahkaf, 29) Ey cin ve insan toluluğu! İçinizde size ayetlerimi anlatan ve bu gününüzle karşılaşacağınıza dair sizi uyaran elçiler gelmedi mi? (En'am, 130) Ey cin ve insan topluluğu! Göklerin ve yerin bucaklarında geçip gitmeğe gücünüz yeterse geçip gidin. Ancak kudretle gecebilirsiniz. (Rahman, 33) De ki: Cinlerden bir topluluğun Kur'an dinleyip şöyle dedikleri bana vahyolundu: Biz harikulade güzel bir Kur'an dinledik. (Cin, 1) Sünnet'te ki Delillerden Bazıları... İbn Mes'ud'dan rivayet olundu: Bir gece, biz Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem' le birlikte bulunduk. Bir ara onu kaybettik ve kendisini, vadilerde, dağ yollarında aradık. Acaba (cinler tarafından) uçuruldumu? Yoksa gizlice çldürüldümü? dedik. Böylece bir topluluğun geceleyebileceği en kötü geceyi geçirdik. Sabah olunca, Rasulullah hira tarafından çıkageldi. Allah'ın Rasulü! Seni kaybettik, aradık ama bulamadık. Bu yüzden bir topluluğun geceleyebileceği en kötü geceyi geçirdik, dedik. Bunun üzerine Allah Rasulü sallallahu aleyhi ve sellem: Bana cinlerin davetcisi geldi. Onunla gittim de, cinlere Kur'an okudum, buyurdu. Bizi götürerek cinlerin izlerini, ateşlerinin kalıntılarını bize gösterdi. Cinler kendisine azıklarını sormuşlar, O da: Elinize gecen, üzerine besmele çekilmişher kemik olabildiği kadar, bol etli olarak sizindir. Her deve tezeği de hayvanlarınıza yemdir, buyurdu. Daha sonra Rasulullah bizedönerek; Siz bunlarla taharetlenmeyin. Çünki onlar kardeşlerinizin yiyeceğidir, buyurdu. (Müslim, es'Sahih, IV/170) Ebu Said el-Hudri şunu rivayet etti: Rasulullah bana şöyle dedi: Görüyorum ki, sen davarı ve kırları seviyorsun. Davarlarının başında veya kırda iken, namaz için ezan okuyacak olduğun zaman, sesini iyice yükselt. Zira muezzin, sesinin yetiştiği yere kadar, insan, cin, hatta bir şey yoktur ki, ezanı duymuş olsun da, kıyamet gününde, muezzin lehine şehadette bulunmasın. (Buhari, VI,/343 - Malik, I/68 - Nesai, II/12)